نامه سرگشاده به ریاست دانشگاه

ساخت وبلاگ

" نامه سرگشاده دانشجویان زبان و ادبیات عرب دانشگاه تهران به ریاست دانشگاه در اعتراض به انتقال گروه به دانشکده زبانها"

این نامه جهت انتشار در رسانه ها نوشته شده است. لطفا در صورت موافقت نام و نام خانوادگی، مقطع و سال ورود خود را در قسمت نظرات ثبت کنید.

لازم به توضیح است که اسامی امضا کنندگان نامه در رسانه ها منتشر نخواهد شد.

.......................................................................


بسم الله الرحمن الرحیم

خداوندا! تو را شاکریم...

ما مفتخریم که نعمت دین تمام و کمال اسلامت، همان"وَ لِأُتِمَّ نِعْمَتي عَلَيْكُمْ" (بقره/150) را بر ما ارزانی داشته و نور"قرآناً عربياً غير ذي عِوَجً"(زمر/28)را عامل هدایتمان قرار داده و بر ما منت نهادی که: "بَلِ اللَّهُ يَمُنُّ عَلَيْكُمْ أَنْ هَدَاكُمْ لِلْإِيمَانِ"(حجرات/17) 

«ما مفتخریم که انقلاب اسلامی ما متعهد به اسلام و قرآن، پیرومذهبی است كه می خواهد حقایق قرآنی، كه سراسر آن از وحدت بین مسلمین بلكه بشریت دم می زند را، از مقبره ها و گورستانها نجات دهد. ما مفتخریم كه كتاب نهج البلاغه كه بعد از قرآن بزرگترین دستور زندگی مادی و معنوی و بالاترین كتاب رهایی بخش بشر است از امام معصوم ما است. و ما مفتخریم كه ادعیه حیاتبخش كه او را "قرآن صاعد" می خوانند از ائمه معصومین ماست. ما به "مناجات شعبانیه " امامان و "دعای عرفات "حسین بن علی - علیهما السلام - و "صحیفه سجادیه" این زبور آل محمد و "صحیفه فاطمیه" كه كتاب الهام شده از جانب خداوند تعالی به زهرای مرضیه است افتخار میکنیم...» (وصیت نامه الهی - سیاسی حضرت امام)

جناب آقای دکتر رهبر، ریاست محترم دانشگاه تهران

بهانه نگاشتن این نامه، زمزمه های طرح انتقال گروه آموزشی زبان و ادبیات عربی از دانشکده ادبیات و علوم انسانی به دانشکده زبانها و ادبیات خارجه میباشد که چندی است با قوت بیشتری به گوشمان میرسد. از این رو بر آن شدیم که این نامه را از سر دردمندی برای دانشگاهیان امروز و فردا بنویسیم و مخاطب خود را نه تنها شما که همه مسئولین ذی ربط نظام بدانیم. این چند کلمه را به طریقت خویش و با الهام از شرایط بلدان عربی می نگاریم و هدف از کلاممان را فقط معطوف به این دانشگاه و انتقال از یک دانشکده در پردیس مرکزی به دانشکده ی دیگری در پردیس شمالی! نمیدانیم؛ چه اینکه دغدغه ها و نگرانی های مهمتری از تبعات و نتایج بیگانه انگاشتن زبان عربی توسط متولیان دانشگاه، آن هم در این برهه حساس بیداری های اسلامی که "لیلة القدر تاریخ اسلام" نام گرفته، پیش روی ماست و ما را به سخن وا داشته است؛ باشد که موثر افتد.

آقای دکتر رهبر!

انتخاب زبان عربی توسط خداوند متعال به عنوان زبان دین اسلام و قرآن که "اِنَّا أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا" (یوسف/2) بدین معناست که این زبان وسیله انتقال معارف و فرهنگ اسلامی برای همه مسلمانان است. قرائت ادعیه و انجام مناسک و وجوب ادای اذان و نماز به زبان عربی بعنوان نماد اسلام و در هرسرزمین و هر زبان و فرهنگی شاهدی روشن برای این مدعاست. حکمت این انتخاب تلازم زبان عربی با آخرین دین الهی است که در سراسر جهان فراگیر خواهد شد و کیست که نداند ارج و اهمیت زبان عربی در نزد مسلمانان نه از آن جهت که زبان قوم عرب بوده که به این خاطر است که آن را زبان قرآن و زبان بین المللی جهان اسلام میدانند؟

روشن ترین تعبیر و شیواترین بیان در این باره متعلق به بنیانگذار انقلاب اسلامی ایران است آنجا که حضرت امام خمینی(ره) فرمودند: "نگویید که زبان عربی هم از ما نیست؛ زبان عربی از ماست؛ زبان عربی زبان اسلام است؛ اسلام از همه است. "(صحیفه نور،جلد11،صفحه227) علاوه بر این متفکران و صاحب نظران نیز همواره بر نفی بیگانه بودن زبان عربی تاکید داشته اند:"زبان عربی زبان عرب نیست، زبان اسلام است. اگر قرآن نبود، اصلاً این زبان در دنیا وجود نداشت. از اهمّ وظایف ما این است که این زبان را حفظ کنیم. هر فرهنگی، هر تمدنی اگر بخواهد زنده بماند، باید زبانش زنده بماند؛ اگر زبانش مرد خودش مرده است. این مبارزه ی علنی را که با زبان عربی می بینید، باید بیدار بشوید، باید بفهمید، باید شعور داشته باشید، عقل داشته باشید؛ و اللّه این، مبارزه با اسلام است. با حروف الفبا که کسی مبارزه ندارد. به خدا قسم ما در مقابل زبان عربی وظیفه داریم که این زبان اسلام را حفظ کنیم، نگهداری کنیم." (مجموعه آثار استاد شهید دکتر مرتضی مطهری، ج17، ص238)

حال آنچه جای سؤال را باقی میگذارد این است که با علم به این موارد و در این زمان که شاهد پیچ تاریخی جهان اسلام هستیم و بیش از هر زمان دیگر باید به صدور انقلاب اسلامی فکر کرده و خود را قسمت مؤثر و جداناپذیر از "امة واحده" جهان اسلام بدانیم؛ چه وقت بیگانه خواندن زبان عربی و انتقال این گروه آموزشی به دانشکده زبانهای خارجه توسط مسئولین دانشگاه است؟!

ریاست محترم دانشگاه!

برداشت شما از زبان عربی چیست؟! آیا به عواقب فرهنگی این انتقال اندیشیده اید؟!

اگر بپذیریم که زبان، پایه و اساس هر فرهنگ است و این کلمات هستند که به زندگی ما شکل می بخشند و دنیای ما را معنی می‌کنند، آن زمان است که اهمیت و نقش زبان در حفظ و بقای ارزش‌ها و باورهای دینی و توسعه فرهنگی مان، آشکار خواهد شد. این امر بر آنان که کم و بیش با مسائل فرهنگی و زیر ساخت های آن آشنا هستند، باید آشکار باشد!

با اندکی تأمل در مباحث زبان‌شناسی به تأثیر زبان در حفظ و بقای یک فرهنگ و نقش آن در سست شدن رشته های فرهنگی پی خواهیم برد. زبان عربی همسایه و همراز و قرین زبان فارسی است. ارتباط و پیوند این دو زبان و تأثیرو تأثر آنها در یکدیگر غیر قابل تردید است. حال اگر زبان عربی به هر دلیل، نقش و جایگاه خود را از دست بدهد و به طور کلی آن را جدای از زبان و ادبیات خود و در قالب یک زبان بیگانه بپنداریم، فرهنگ دینی و اسلامی مان را دچار بحران نکرده ایم؟!

همان زمان که ایرانیان  با آغوش باز  اسلام را پذیرفتند و به تبع آن زبان عربی توسط همین ایرانیان نشر یافت و به گفته بسیاری از مورخان و ادیبان، خدمات ایرانیان به زبان عربی بیش از خود عربها به این زبان بوده تا جایی که بسیاری از مفاخر ادبیات فارسی آثار متعددی به زبان عربی دارند. آنچه در این حوزه نزد هر صاحب نظر متخصصی به عیان خودنمایی میکند این است که تسلط بر زبان و ادبیات فارسی بدون نظر و احاطه نسبی بر زبان و قواعد عربی غیر ممکن است. حضور این دو رشته در کنار یکدیگر این فرصت را فراهم می سازد تا دیگر بار تمدن و فرهنگ کهن ایرانی را با فرهنگ و تمدن عربی و اسلامی پیوند خورده بدانیم.

آقای دکتر رهبر!

نقش وجایگاه علوم انسانی دررشد و بالندگی فرهنگ ها یا انحطاط تمدن‌ها، غیرقابل تردید است. بحث دست یابی به علوم انسانی اسلامی ازهمان سال‌های نخستین انقلاب اسلامی صورت گرفت اما امروزه با گذشت سه دهه از انقلاب، با وجود تدابیر متولیان امر، عدم توفیق در دستیابی به اهداف علوم انسانی اسلامی به رغم تأکیدات مکرر مقام معظم رهبری غیر قابل انکار است. بنا بر گفته صاحب نظران متخصص دراین حوزه، عمده‌ترین مشکل در علوم انسانی، در ابزار انتقال آن یعنی زبان علمی این دانش‌هاست. بدون شک بستر ورود به حوزه اندیشه ها و دانش ها، زبان است و یکی از آشکارترین چالش‌های‌ ما در علوم انسانی، مشکل انفکاک زبان علمی این رشته‌ها، یعنی زبان عربی با شاخه های علوم انسانی است. از این رو در بسیاری از منابع رشته های علوم انسانی نظیر تاریخ و فلسفه و ... که به زبان عربی می باشد برای فهم بهتر این منابع، قواعد زبان و ادبیات عربی نیز تدریس می گردد.
باتوجه به مقدمه ذکر شده آیا نمیتوان نتیجه گرفت که زبان و ادبیات عربی صرفا به مثابه یک زبان بیگانه نیست که مانند دیگر زبانها در دانشکده زبانها و ادبیات خارجه تدریس گردد؟! آیا این زبان کلید فهم علوم انسانی نیز به شمار نمی رود؟ براستی این ویژگی های منحصر به فرد با این گستردگی در دیگر زبانها یافت می شود؟

آقای رئیس!

آنچه که طرح شد گزیده مهمترین دلایلی بود که سبب شده قریب پنج دهه رشته زبان و ادبیات عرب در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران تدریس گردد. اساتید و دانشجویان گروه زبان و ادبیات عرب برپایه دلایل متعدد خود قویا مخالف انجام طرح انتقال گروه به دانشکده زبانها و ادبیات خارجه بوده و از ریاست اقدامات مقتضی برای توقف طرح انتقال گروه را خواستارند. در خاتمه ما نیز هم نوا با این کلام مأیوسانه استاد آذرتاش آذرنوش می شویم و ندا سر می دهیم که: "بنده بار مسئولیتی بر دوش خود احساس می کنم که البته بسیارسنگین است. اما چه کنم؟ من فقط زبانی دارم که با آن فریاد «وا اسلاما» بر میکشم . امیدوارم که در کشور گوش‌های شنوائی هم باشد، دل‌های درد دیده و رنج دیده هم باشد که این ندای مأیوسانه را بشنود و پاسخ دهد" (آذرنوش، 1378)

و ما علینا الا البلاغ

...................................................

بازتاب های رسانه ای:

* خبرگزاری دانشجو

* خبرگزاری فارس

* رجا نیوز

* تریبون مستضعفین

* جریان

اخبار مرتبط :

* زبان عربی بیگانه نیست!

* انتقال گروه عربي به دانشكده زبان دانشگاه تهران خيانت به جامعه فرهنگي است.

* انتقال گروه عربي دانشگاه تهران، تكرار تجربه ناموفق ديگر دانشگاه‌ها.

*انتقال گروه عربي به دانشكده زبان‌هاي خارجي هنوز قطعي نشده است.

nik...
ما را در سایت nik دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : nik nik بازدید : 423 تاريخ : جمعه 3 شهريور 1391 ساعت: 2:21